Śnieżna sowa

"Silne sowy, które żyją w bezkresnej tundrze,
są najsilniejszymi ptakami Arktyki.
Dzięki swej szybkości i wojowniczości,
pikując z góry, przepłoszą każdego intruza
zbliżającego się do ich młodych.
Są w stanie zwalić z nóg dorosłego
człowieka. Nawet puchate sowie pisklę
potrafi onieśmielić spojrzeniem
żółtych oczu."

Znamy jedynie kilka miejsc,
gdzie te piękne ptaki gniazdują regularnie.
Jednym z takich miejsc jest Barrow,
na Alasce.
Barrow ma zaledwie 4600 mieszkańców,
co odpowiada liczbie mojej wsi.
Miejsce to jednak posiada coś,
co przyciąga każdego biznesmena,
naukowca - ropę naftową.

Jednak nie Barrow jest
najistotniejsze w artykule.
Denver Holt, biolog, założyciel
Instytutu Badań nad Sowami w Montanie
zaczął koncentrować się na badaniu
zależności między rozmnażaniem się sów
a liczebnością lemingów.
Co jedno z drugim ma wspólnego?
Głodne pisklęta domagają się pokarmu.
Samica rzadko opuszcza swoje gniazdo,
w związku z tym dokarmaniem zajmuje się
samiec. Donosi on upolowaną zwierzynę,
najczęściej są to właśnie lemingi.
Lemingi to niewielkie gryzonie, tak więc
żeby wykarmić młode samiec musi przynieść
do gniazda tysiące lemingów.
Jeśli lemingów będzie coraz mniej
na tym terenie, sowy nie będą w stanie
wychować wszystkich piskląt.

Wyżej wspomniałam o tym jak Barrow
jest cenne, ze względu na zasobność
w ropę naftową.
Wszystko się rozbudowuje. Domy, zakłady
zajmując coraz więcej siedlisk sowy śnieżnej.
Oznacza to, że istnieje coraz większa zależność
sowy od człowieka.

Naukowcy zwracają również uwagę, jak bardzo
wyróżniają się sowy śnieżne od pozostałych
gatunków sów.
Większość gatunków sów maskują swoje upierzenie
i prowadzą skryty tryb życia.
W przypadku sów śnieżnych jest wręcz odwrotnie.
Nie chowają się, a w czasie lęgów wręcz "błyskają
niczym białe światła ostrzegawcze".
Biel wówczas kontrastuje z zielenią, brązami
bezdrzewnej tundry.

Dorosła samic osiąga wagę 2,5 kg, a rozpiętość
jej skrzydeł przekracza 1,5 metra.
Samce natomiast osiągają mniejsze rozmiary.
Nie przekraczają 2 kg.

Nie polują one oczywiście tylko na lemingi.
Łasice, pieśce, a nawet inne ptaki, w tym
drzyki, kaczki, mewy są równie dobrym kąskiem.

Sowa potrafi przepłoszyć człowieka, psa
czy renifera, ale tylko wtedy kiedy ktoś
zanadto zbliży się ich do młodych.

Sowy, jak się okazuje rzadko szukają schronienia,
ponieważ dorosłe osobniki wytrzymują minusowe
temperatury (nawet do -40 stopni).

Według Holta nie istnieje rywalizacja wśród
rodzeństwa, a tym bardziej nie istnieje
faworyzowanie ze strony rodziców.
"Sowy śnieżne troszczą się o wszystkie
pisklęta jednakowo".

Lynne Warren, zdjęcia Daniel J.Cox / National Geographic/ Grudzień 2002