Pustka i nieuchronność mija się z kłamstwem i zachłannością,
bo fakty przerażają, wprawiają w osłupienie i otchłań.

Nie jest ciemno, a dżdżyście, to woń smutku, to smak gorzkości,
wydobywa się wąskim torem niczym światło.

Nie zwiastuje odrodzenia, nadziei, wiary czy miłości,
ono manifestuje kolej rzeczy, fakt o nieuchronności.